Alfred Böhm

Urodzony w Niemczech, mieszkał z rodzicami w Bytomiu [przyp. red. Beuthen]. 28–29 X 1938 znalazł się wraz z rodziną (rodzicami i siostrą) w grupie 17 tysięcy Żydów (urodzonych w Polsce), których władze niemieckie zmusiły do przekroczenia granicy z Polską w rejonie Zbąszynia. Z tamtejszego obozu rodzina ta przyjechała do Częstochowy i zamieszkała przy ulicy Przemysłowej. Böhm uczył się w Gimnazjum Towarzystwa Żydowskich Szkół Średnich i Powszechnych (przy ulicy Jasnogórskiej 8/10), był młodszym kolegą Samuela Willenberga. Willenberg wielokrotnie bronił Alfreda, kiedy atakowała go „łobuzeria polska (…). Raził ich jego obcy akcent i błędna polszczyzna”. Od 1941 zamknięty z rodzicami i siostrą w getcie w Częstochowie. We wrześniu lub październiku 1942 podczas likwidacji getta rodzina Böhmów została wywieziona do obozu zagłady w Treblince. Böhm został przydzielony do komanda, gdzie sortowano rzeczy po zamordowanych. Alfred Böhm uratował życie Willenbergowi, gdy ten trafił do Treblinki w transporcie z getta w Opatowie (kazał mu podać się za murarza, który był potrzebny do prac na terenie obozu).

Böhm zginął podczas buntu w Treblince 2 VIII 1943. W 1942 zamordowani zostali tam jego rodzice i siostra.

Juliusz Sętowski

Źródła

Samuel Willenberg, Bunt w Treblince, Warszawa 2004, s. 8, 10, 11, 26; – materiały w zbiorach Ośrodka Dokumentacji dziejów Częstochowy Muzeum Częstochowskiego